Veel ouders durven niet echt te klagen, ook al klagen ze legaal met basis hun plicht in BW1:247 en ten behoeve van het optimaliseren van het kindbelang in kinderrecht artikel 24 lid 1, de G.I. zet veelal de hakken in het zand, en worden deze ouders bij de rechter dan weggezet als ‘tegenwerkend’,  en worden de kinderen gestraft met minder contact met de ouders en de verdere familiebanden worden doorgesneden, alsof dat professioneel is; de slager, ook een professional, heeft vaak meer empathie en pedagogisch inzicht.

Dwang in de jeugdzorg, waar ouders meestal geen schriftelijke, brede voorlichting krijgen zodat ze zich meer kunnen inleven wat signalen met de kindergeest doet, en daarop een keuze kunnen maken om dwang te voorkomen, werkt o.a. volgens prof. Carlo Schuengel niet.[1]

Waar dwang wordt overwogen en ingezet, ontbreekt meestal, ook bij de kinderrechter, de afweging van contra-indicaties. Onafhankelijke wetenschappers vonder vrij recent dat wegplaatsen van het kind, weg bij één of beide ouders, zeer schadelijk is, in feite een ‘ernstige bedreiging’ (wijl BW1:255 het enkel over ouders en niet over jeugdzorgwerkers heeft).[2]

Wetenschappers spreken over schade2 door inzet van dwang. Meestal zonder voorlichting vooraf en zonder voorlichting (BW1:262) onder OTS, terwijl de OTS (BW1:255) het doel van de wetgever meekreeg om vóórtvarend aan het oplossen van de ‘bedreiging’ uit die wettekst te werken.

Ouders geven legaal die wetenschappelijke kennis, maar worden tegengewerkt door de G.I. of RvdK. Voortvarend en concreet werken ten behoeve van lid 3 1:262 BW is er dikwijls niet bij.

Ouders die naar McMichael-arrest en AVG het dossier opvragen, wordt eerst uitstellend gevraagd om in gesprek met de gezinsvoogd te gaan. Dat is intimiderend en niet voortvarend.

Ook het opvragen van het ‘contactjournaal’ (art. 30 AVG) wordt dwarsgezeten door te beweren dat er geen contactjournaal meer wordt bijgehouden of dat het eerst geschoond moet worden, terwijl ouders naar BW1:247 mogen meekijken of de zorg goed uitgevoerd wordt, metende aan dossiers en journaal.[3]

Er wordt verscholen achter protocollen (al mogen die niet in strijd zijn met hogere regelgeving, maar de prevalerende wetgeving wordt ouders niet verstrekt).

Helemaal vreemd is dat ouders ondanks het arrest EHRM, N.P./Moldova, appl.nr. 58455/13, gedwongen worden om veel rechtszaken te voeren maar daarvoor geen of onvoldoende steun van de procederende overheidsinstantie ‘jeugdbescherming’ verkrijgen; waar rechters de OTS of UHP beëindigen of echte diagnostiek afdwingen, worden de hakken in het zand gezet en houden gezinsvoogden zich niet aan de uitspraken.

Er is geen sprake van ‘equality of arms’; EHRM-arrest Kocherov en Sergeyeva/Rusland, 29 maart 2006, appl.nr. 16899/13.

Bij een uit voorraad opheffen van OTS met UHP door een raadsheer, wordt bij de gewone rechtbank per direct per fax een machtiging voorlopige-OTS met spoed-UHP aangevraagd om te verhinderen dat het kind weer een band krijgt met de ouders, en die wordt zonder meting vooraf immer verstrekt. Bedreigingen uit de kristallen bol worden geïnsinueerd, zonder diagnostiek meten naar het advies van prof. R.J. van de Gaag, oratie, dus zonder valide nulmeting om effectiviteit van maatregelen op te controleren, waardoor ouders in het vage blijven wat ze moeten doen.[4]

U veronderstelt –

U veronderstelt dat de inspectie (G&J, J&V) en het Keurmerkinstituut toezicht houden. Ja, de gezinsvoogdij maakt mooie verslagen, dat klopt allemaal. Protocollen lijken gevolgd te worden, ook mooi.

Maar ouders die melding maken, ook van groot vermoeden van seksueel misbruik onder het jeugdbeschermingsbemoeien, worden zowel door de G.I. als de RvdK, als de inspecties weggewoven.

In contact met het Landelijk Meldpunt Zorg, gelieerd met de Inspectie G&J, krijgen we te horen dat er niet samenvattend, of algemeen de knelpunten benoemend, gemeld kan worden, maar dat het concrete zaken moet betreffen. Dat kan vanwege privacy niet, al blijkt uit dossieronderzoek dat er insinuatieve fouten gemaakt zijn die de rechter voorgeschoteld zijn als ‘feiten’; een rechter is geen orthopedagoog!

Ouders, die melden, worden afgescheept met “ga maar weer klagen over de klachtbehandeling die ge deed en daarbij werd afgescheept zonder naar echte feiten te kijken”. Je klaagde als ouder dat je een diagnostieker meting wenst in het kindbelang (BW1:247 en IVRK24.1 noemende) en het kind werd gestraft met nauwelijks nog omgang, zodat de hechting groots wordt geschaad.

Dat meld je bij de inspectie, bij de nationale (kinder)ombudsman, bij het landelijk meldpunt, en overal werkt men op geloof dat de jeugdbeschermingsketen geen fouten maakt, ondanks het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid, met mr. Pieter van Vollenhoven nog als voorzitter, “Over de fysieke veiligheid van het jonge kind”, 2011, of het rapport “Is de zorg gegrond?” door kinderombudsman Marc Dullaert, 2013 en gekuist om de grootste kritiek over de jeugdbescherming er uit te halen.

Het is niet reëel dat er geen financiële ‘perverse prikkel’ zou zijn (pag. 93, Dullaert), dat er geen werkgelegenheidsbelang zou zijn.  Mijn voorstel op de Facebookgroep “KwatiTIJD voor het kind” over de werkdruk in de jeugdzorg werd opmerkelijk wèggehaald, tot twee maal toe.[5]   Doorverwijzen bij onenigheid over de meting, tussen juridische partijen waarvan de jeugdzorg er een is, naar echte diagnostiek op het niveau van kinderrecht IVRK24.1 werd niet geaccepteerd. Dat is conform wat we ervaren bij de dwangmatige jeugdzorg, het zelf doktertje spelen met geld, meer en meer, staat voorop, bij de protesten naar de ministeries, en nu het uitkleden van gemeentelijke budgetten.

Met uitbesteden naar echte diagnostiek bij onenigheid over de jeugdzorginzet, wat juist tot korte, effectieve zorgadviezen zou leiden, en dus jeugdzorg goedkoper maakt, spaart werktijd en werkdruk bij de jeugdzorgwerkers. (Noot 2, brief aan alle B&W’s geeft onderbouwing).

Op de site onder noot 5 staat ook hoe ‘jeugdzorgfeiten’ verschillen met (verifieerbare) ‘diagnostische feiten’ en ‘juridische feiten’. De jeugdzorg zoekt met nieuwere richtlijnen methoden om zelf zonder medische bevoegdheid toch het latere kindbelang van de opgroeiende te bepalen, wat ervaren wordt als kristallen-bol-werk; verachtingen, vermoedens, denken te weten, … zijn geen feiten!

De gedragswetenschapper zou volgens diens gedragscode van minimaal NVO of BIG moeten werken en de cliënt zien en onderzoeken om een al dan niet schadelijk advies te geven voor in een maatregel

Ook veronderstelt ge dat de cliëntenraden zo’n grote doorslaggevende stem hebben in het beleid dat wat bij klachtencommissies en rechtszaken onder tafel geschoven wordt met de hakken in het zand hier gehoorzaam zou worden overgenomen van cliënten. Er zijn juist cliënten ontslagen uit cliëntenraden!

Het is aan de wetgever om misstanden die schadelijk zijn voor de opgroeiende te voorkomen of op te lossen (kinderrechten waaronder het in jeugdzorg zo genegeerde en tegengewerkte artikel 24 lid 1 IVRK). Kindermishandeling moet voorkomen worden, ook als deze veroorzaakt worden door een ‘toezichtsgat’ en verschuil- en afdekruimte door besturen.

In de hoop dat ge de diverse misstanden wilt zien en onderzoeken (ook via de cliënt) om de kindermishandeling  in deze sfeer  te doen oplossen (er zijn meer valse positieven in de jeugdzorg dan mishandelde kinderen opgespoord in de thuisomgeving).

Mogelijk kunt ge eens wel een toezichtdocument onder de WOB aangaande de jeugdbescherming verstrekken.  De inspectie hield zich doof.

Met vriendelijke groet,

Tj.W. Strubbe

Noten:

--------------------------------------------------------------------------------

[1]: Schuengel: https://jeugdbescherming.jimdo.com/tips-en-andere-brieven/bejegenen-en-vertrouwen/ .

[2]: Wetenschap voor weging: https://kinderbescherming.jimdo.com/brieven/rvdk-vt-kennen-gresser-nu/ aan de AMHK’s en de RvdK, en https://vechtscheidingen.jimdo.com/wetenschap/brief-aan-alle-g-i-s/ aan alle G.I.’s, begin vorig jaar en niet-geïmplementeerd, en https://vechtscheidingen.jimdo.com/wetenschap/briefaangemeenten/ aan enige gemeenten, die voor hun budget ook moeten controleren of het geld aan jeugdzorg effectief besteed word, maar het niet doen. In 2013 kregen alle B&W’s reeds de brief: https://jeugdbescherming.jimdo.com/ .

[3]: AVG30: https://www.privacy-regulation.eu/nl/artikel-30-register-van-de-verwerkingsactiviteiten-EU-AVG.htm .

[4]: Van der Gaag: https://jeugdbescherming.jimdo.com/kwaliteit/diagnostiek-nodig-als-nulmeting/ .

[5]: KwaliTIJD:  https://jeugdzorg.wixsite.com/jeugdzorg/jeugdzorg-negeert-wetenschap  (onder)